Deze uitspraak van Martha Nussbaum in een interview over haar boek The fragility of goodness, vond ik verhelderend. Het legt de vinger op een plek die zichtbaar wordt in discussies over hoe we om kunnen gaan met de uitbraak van het Corona-virus: de volheid, de rijkheid van het leven.

Hoe ervaren wij het leven en vinden we dat leiders de volheid ervan dienen te waarborgen? Wat verwachten we eigenlijk van politici en leiders? Wat spiegelt dat over onszelf?

Wat betekent het ‘samen’ voor ons van een samenleving? Hoe zien we de rol van leiders en onszelf hierin? Wat verbindt ons? Welke verbindingen wensen we of hebben we nodig als mens om tot volle wasdom te komen? Vanuit welk perspectief kijken we naar onze ontwikkeling als mens?

Door dit soort vragen met elkaar te onderzoeken, raken we natuurlijk aan hoe we zelf tijdens de bijeenkomsten samen zijn, hoe we luisteren en ruimte bieden om nieuwe inzichten op te laten komen. We zullen met concrete oefeningen deze wezenlijke aspecten van de dialoog oefenen en bij onszelf onderzoeken.

 Filosofie betekent letterlijk liefde voor wijsheid. Het is in dit veld van liefde waarin wijzelf aan het woord komen en onze ontdekkingen doen. Daarin laten we ons inspireren door filosofen, wetenschappers en kunstenaars uit verschillende tijden en windstreken waaronder Martha Nussbaum, Hannah Arendt, David Bohm, Angaangaq en Duane Elgin.